Κορωνέϊκη - Βάτσικη

Η ποικιλία με τη μεγαλύτερη παραγωγή ελαιολάδου

Η Κορωνέικη (Olea Europea var. microcarpa alba ή κατ’ άλλους var.Mastoides) λέγεται και κορωνιά, κορώνι, κρητικιά, βάτσικη, λαδολιά, λιανολιά και ψιλολιά. Η βασίλισσα των ελληνικών ποικιλιών ελιάς προϊόν αιώνων (τουλάχιστον 10) συστηματικής καλλιέργειας με πατρίδα της την περιοχή της Κορώνης όταν αυτή αποτελούσε το πιo σημαντικό εμπορικό λιμάνι της Πελοποννήσου.

Η Κορωνέικη ποικιλία εμφανίστηκε και καλλιεργήθηκε στη Μεσσηνία, από όπου πήρε και το όνομά της, Κατ' άλλους πήρε το όνομα Κορωνέϊκη από το λιμάνι της Κορώνης που γινότανε η φόρτωση τότε.

Είναι ποικιλία μικρόκαρπη. Χωρίς ιδιαίτερες εδαφοκλιματικές απαιτήσεις στο βαθμό που ανταγωνίζεται και την αγριελιά. Χαρακτηρίζεται από δυo σημαντικά πλεονεκτήματα: την ανθεκτικότητά της στην ξηρασία και η υψηλή και σταθερή καρποφορία της (από 30 ως και πάνω από 150 κιλά καρπού κατά δέντρο).
Δεδομένου ότι η ποικιλία παρενιαυτοφορεί με μια συστηματική καλλιέργεια και ιδιαίτερα με το κατάλληλο κλάδεμα η πτώση της παραγωγής την δεύτερη χρονιά περιορίζεται σημαντικά.
Το μειονέκτημα του μικρού μεγέθους του καρπού της, παρ’ ότι ποικιλία με αποκλειστικά ελαιοπαραγωγική κατεύθυνση, ξεπερνιέται από το γεγονός ότι το λάδι της με το πρασινοκίτρινο χρώμα του είναι εκλεκτής ποιότητας με φρουτώδη γεύση και εξαιρετικό άρωμα καρπού.
Ανθίζει κατά το δεύτερο μισό του Απρίλη και ωριμάζει κατά την περίοδο Οκτωβρη – Δεκέμβρη.
Η απόδοση σε λάδι του ελαιοκάρπου κυμαίνεται μεταξύ 10 και 20%.

Καλλιεργείται και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, όπως π.χ. στην Κρήτη και στη Μάνη, ωστόσο ο τρόπος καλλιέργειας (στην πλειοψηφία του ποτιστικός) έχει ως αποτέλεσμα τη ριζική διαφορά στην πυκνότητα, την υφή και στο άρωμα του ελαιολάδου.

Το λάδι των Ελαιώνων Μεσσηνίας είναι διαφορετικό από τα άλλα ελαιόλαδα εξαιτίας του υπεδάφους των κλιματολογικών συνθηκών της μοναδικής μεθόδου καλλιέργειας που εφαρμόζεται στη Μεσσηνία.

Αντίθετα από πολλές άλλες καλλιέργειες, σπάνια χρησιμοποιούμε το τεχνητό πότισμα, γι’ αυτό και οι ελιές μας ονομάζονται ξερικές. Οι ελιές αυτές δίνουν πολύτιμο και πυκνό ελαιόλαδο με μεστή γεύση. Αυτό συμβαίνει επίσης διότι τα δέντρα μας κλαδεύονται εντατικά δύο φορές το χρόνο, μία κατά το μάζεμα του καρπού και μία μετά την άνοιξη. Διευθετώντας με αυτό τον τρόπο τον όγκο των κλαδιών, έχουμε ως αποτέλεσμα να διατηρούμε τα ελαιόδεντρα κοντά ώστε οι χυμοί τους να διανύουν τη μικρότερη δυνατή διαδρομή από τη ρίζα ως τον καρπό.

Θυσιάζοντας και πάλι την ποσότητα για την ποιότητα, έχουμε το πράσινο-λαδί χρώμα, την υπέροχη, ιδιαίτερη γεύση, το άρωμα και την πλούσια πυκνή υφή του λαδιού μας, χαρακτηριστικά, πράγματι μοναδικά και πολύ ξεχωριστά.

Έχει διαβαστεί 1217 φορές